جملات كوچك به سبك انسانهاي بزرگ!

غروب از قايم‏باشك شب و روز خسته شد.

براي اينكه آدم خوش‏بيني شود، بيني‏اش را عمل كرد.

نگاهش آن‏قدر يخ بود كه وقتي نگاهم كرد، از شدت سرما لرزيدم.

در روز باراني چتر الگوي فداكاري است.

ضبط از صداي بلند نوار سردرد گرفت.

عكس توقف زمان است.

آسمان به زمين آمد ديد خبري نيست.

 آلبالو گران بود، چشمانش انگور مي‏چيد.

 هر لقمه‏اي را كه فرو ميدهم، معده‏ام فرياد مي‏زند: خوش آمدي!

 وقتي مي‏خواهم حرف پنهاني بزنم، گوش‏هايم را مي‏گيرم.

 براي اينكه حرفهاي بزرگي بزنم، دهانم را زير ميكروسكوپ ميگذارم

با نگاه ساده اي درهاي بسته باز شد، بي قراري من و تو بعد از ان اغاز شد، بعد از ان ديدار من دلداده اي ديگر شدم، روزها بگذشت و من هر لحظه عاشقتر شدم

بي شك جهان را به عشق كسي آفريده اند چون من كه آفريده ام از عشق ، جهاني براي تو

آمد از عشق دلم دم زد و رفت خانه را يكسره بر هم زد و رفت ، گفتمش باز كجا من چه كنم ، بي وفا يك مژه بر هم زد و رفت.

عشق هميشگي ست اين مائيم كه فناپذيريم، عشق متعهد است اين مائيم كه عهد شكنيم

عشق شادي خوبان ، شگفتي عاقلان و حيرت خدايان است.

ميگن يه ستاره تو آسمون يه فرشته رو زمينه ، شايد اون ستاره تو باشي اما شك  نكن كه اون فرشته منم.

در كوير زندگي اين جمله را با من بخوان:(مرگ تو مرگ من است پس تمنا مي كنم هرگز نمير)

لحظه ها خاطره اند ......زندگي شوق تمناي خاطره هاست

وقتي به چيزي كه روزي آرزو بود رسيدي تازه مي فهمي كه آرزويش زيباتر از داشتنش بود

اوج فرزانگي آن است كه خويشتن خويش را بشناسي.

زندگي آخر سر آيد بندگي در كار نيست بندگي گر شرط باشد زندگي در كار نيست.

تو خود گفتي كه در قلب شكسته لانه داري، ببين قلبم شكسته جانا به عهد خود وفا كن

به جايي اينكه به تاريكي لعنت بفرستيد يك شمع روشن كنيد

چه ساده با گريستن خويش زنده مي شويم و چه ساده در ميان گريستن مي ميريم و در فاصله ي اين دو به سادگي چه معمايي مي سازيم به نام زندگي

مي دوني فلسفه اختراع سرسره براي بچه ها چيه؟ مي خوان از بچگي به ادم ياد بدن كه صعود چقدر سخت و سقوط چه اسونه

اي كاش بودي و مي ديدي لحظه هام بي تو مي ميرن براي با تو بودن انتقام مي گيرن

روز تولد تو ميلاد عشق پاكه ، براي شكر اين روز پيشانيم به خاكه